Poziom pikantności: od 50.000 do 100.000 SHU
Zielone papryczki chili to nieduże, podłużne owoce o intensywnie zielonej barwie i błyszczącej skórce. Ich długość najczęściej wynosi od 5 do 10 cm. Kształt papryczek jest zazwyczaj wydłużony, często z ostrym zakończeniem. Są bogate w witaminę C, A, B6 oraz minerały, takie jak potas i żelazo, co sprawia, że posiadają liczne właściwości zdrowotne, w tym antybakteryjne i przeciwnowotworowe. Owoc może ponadto wspierać odchudzanie, obniżać poziom cholesterolu oraz wspomagać pracę układu krążenia. W kuchni używany jest jako dodatek do zup, czy sałatek w postaci świeżej, marynowanej i suszonej.
Uprawa zielonej papryczki chili jest stosunkowo prosta. Można hodować ją zarówno w doniczkach, jak i w ogrodzie. Przede wszystkim należy jednak mieć na uwadze fakt, że roślina potrzebuje ciepłego klimatu (około 25-30°C). Nasiona wysiewa się od połowy lutego do połowy marca, w nasłonecznionym miejscu. Roślina preferuje gleby próchnicze, dobrze odżywione, z dodatkiem piasku i kompostu. W trakcie wzrostu papryczki należy podlewać, jednak warto robić to z umiarem, ponieważ łatwo je przelać. Lepiej zatem nawadniać je częściej, ale w mniejszej ilości. Owoce dojrzewają od sierpnia do października, a zbiór trwa do pierwszych przymrozków.
Kalorie | 40 kcal na 100 g |
---|---|
Białko | 1,9 g na 100 g |
Błonnik | 1,5 g na 100 g |
Zawartość | witamina C, A, B6, K, E, żelazo, magnez, potas, mangan |
Wartości zdrowotne | przyspiesza spalanie tłuszczu, wspomaga odchudzanie, ma właściwości antyrakowe, zwalcza wrzody żołądka, wspomaga pracę układu krążenia, działa przeciwbólowo, pomaga w trawieniu, obniża poziom złego cholesterolu, działa jako silny antyoksydant |
Zielona papryczka chili jest znakomitym wyborem dla różnych grup ludzi. Sprawdzi się w diecie:
Zielonej papryczki chili powinny unikać osoby cierpiące na choroby układu trawiennego takie jak:
Może ona bowiem podrażniać błony śluzowe przewodu pokarmowego i nasilać nieprzyjemne dolegliwości. Bez wątpienia powinny jej także unikać osoby z alergią na kapsaicynę oraz warzywa z rodziny psiankowatych. Owoc może wywołać u nich ból brzucha i wysypkę. Kobiety w ciąży oraz karmiące piersią również powinny zrezygnować z jej konsumpcji.
Zielona papryczka chili jest popularna w kuchniach na całym świecie. Ceni się ją przede wszystkim za ostry smak, który dodaje charakteru wielu potrawom. Można ją spożywać zarówno na surowo, jak i po obróbce termicznej. W pierwszej wersji często dodawana jest do sałatek, czy kanapek. Po ugotowaniu, pieczeniu, czy grillowaniu staje się łagodniejsza. W tej postaci stosuje się ją m.in. w zupach lub w sosach. Warto również dodać, że najpikantniejszą częścią papryczki są jej nasiona. Aby zatem zmniejszyć jej ostrość, często się je usuwa.
Przykładowe potrawy z zieloną papryczką chili:
Meksykańska salsa pico de gallo – świeża salsa z pomidorów, kolendry i chili.
Podczas zakupu zielonej papryczki chili należy zwrócić uwagę na jej wygląd i konsystencję. Owoc powinien być jędrny, gładki, intensywnie zielony i pozbawiony plam. Warto unikać sztuk, które są miękkie lub wysuszone.
Zieloną papryczkę chili najlepiej przechowywać w lodówce, w której zachowa świeżość nawet do dwóch tygodni. Należy trzymać ją w perforowanym woreczku, aby umożliwić cyrkulację powietrza. Można ją również suszyć. Aby to zrobić, należy pokroić ją na cienkie plasterki i ułożyć w przewiewnym i ciepłym miejscu. Owoc można również mrozić. Przed tym należy jednak usunąć z niego nasiona i go pokroić. W tej postaci wytrzyma kilka miesięcy. Warto jednak wspomnieć, że po rozmrożeniu straci swoją jędrność.
Zieloną papryczkę chili można spożywać na surowo, jako dodatek do potraw, oraz w formie suszonej jako przyprawę. Doskonale sprawdza się w zupach, sałatkach i potrawach głównych, szczególnie w kuchni meksykańskiej, azjatyckiej, hiszpańskiej i włoskiej. Przed użyciem można ją pokroić i usunąć z niej nasiona, dzięki czemu będzie mniej pikantna.